…ααααααακριβώς το ίδιο ποσοστό εξ αιτίας του οποίου το 2010 η κυβέρνηση του Giorgakis έθεσε τη χώρα σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού και την παρέδωσε όπως είναι στα χέρια των δανειστών (παράγραφος 14 άρθρο 5[1]) που ως από μηχανής θεοί μας «βοήθησαν» τότε ώστε να μην χρεοκοπήσουμε και έτσι μας έσωσαν (από ποιόν άραγε;)
Αυτή η αντίφαση είτε είναι αποτέλεσμα μαζικής ψυχοπάθειας των κυβερνώντων είτε είναι μία καλοστημένη απάτη προς έναν ολόκληρο λαό σε βαθμό κακουργήματος.
Από τότε πλάθουν και αφηγούνται συνεχώς βλακώδεις παρομοιώσεις, όπως «όταν η βάρκα βουλιάζει πετάς στη θάλασσα ό,τι αντικείμενο υπάρχει σ᾿ αυτήν» για να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος ὠστε να ξεπεράσουμε την υποτιθέμενη κρίση από το να τα ξεπουλήσουμε όλα σε επενδυτές που θα μας δώσουν έστω ένα κομμάτι ψωμί για να κόβουμε την πείνα και να τους φιλάμε το χέρι κάθε που μας το δίνουν.
Και επειδή οι ίδιοι οι κυβερνώντες φρόντισαν με επιμέλεια να μετατρέψουν όλη τη χώρα σε πλανήτη των ανέργων, η ανάγκη για εύρεση εργασίας είναι τόσο μεγάλη ώστε δεν γίνεται να χάνουμε χρόνο περιμένοντας πότε οι επενδυτές θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για να αγοράσουν Ελλάδα οπότε στο όνομα των θέσεων εργασίας είπαμε να την χαρίσουμε τη χώρα [2][3]
Το χειρότερο στην υπόθεση αυτής της απάτης είναι ότι σε έναν μεγάλο βαθμό τα καταφέρανε και μας έκαναν να πιστεύουμε ότι ναι, έχουμε κρίση. Χαρακτηριστικό είναι ότι συχνά οι φράσεις μας ξεκινάνε με το «τώρα με την κρίση…»
Ως γνωστόν στο στόχαστρο της υποτίθεται ελληνική κυβέρνησης είναι το ξεπούλημα των αιγιαλών. Ο γνωστός πωλητής βιβλίων το βράδυ και πωλητής ελλήνων το πρωί, μας είπε πρόσφατα[4] ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε διότι το μήκος του ελληνικού αιγιαλού είναι όσο 3 φορές ο γύρος της γης οπότε – σου λέει - δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Και τους δύο γύρους να πουλήσουν θα μείνει ο ένας για τον απλό κοσμάκη. Μας αρκεί, δεν μας αρκεί;
Κι όμως θα κάνουν το παρακάτω καταπληκτικό τρικ προκειμένου να πουλήσουν σχεδόν όλο τον αιγιαλό σε τιμή-ξευτίλα ωσάν να πρόκειται για μία μικρή μόνο έκταση και θα μας πούνε κατόπιν ότι αφού πάλεψαν σαν λιοντάρια (θα το πιστέψουμε και αυτό άραγε;) κατάφεραν να εξασφαλίσουν το μεγαλύτερο ποσοστό του για ελεύθερη πρόσβαση.
Αν πάς λοιπόν σε μία παραλία προσπαθήσεις να ορίσεις το μήκος της τότε αναλόγως του πώς θα κάνεις τη μέτρηση μπορεί να προκύψουν αποτελέσματα που το ένα να είναι διπλάσιο, τριπλάσιο ή και τετραπλάσιο του άλλου. Η μέτρηση εξαρτάται από την προκαθορισμένη ανοχή στο ακριβές ανάγλυφο της παραλίας ή αν θα παραβλεφθεί σε κάποιον βαθμό το ανάγλυφο αυτό και θα γίνει η μέτρηση πιο γραμμικά, στήνοντας δηλαδή τον τρίποδα στη μία μεριά της παραλίας και το καθρεφτάκι στην άλλη μεριά της παραλίας παραβλέποντας όλα τα ζιγκ-ζαγκ που αυτή κάνει.
Στις φωτογραφίες βλέπουμε ακριβώς αυτές τις διαφορές (πηγή «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε»). Η κόκκινη γραμμή είναι η μέτρηση που έγινε θεωρώντας την ζώνη της παραλίας να βρίσκεται σε ευθεία διάταξη ενώ η τεθλασμένη γραμμή ακολουθεί όλο το ανάγλυφο. Είναι φανερό το πόσο μεγαλύτερο είναι συνολικό άθροισμα των επιμέρους αποστάσεων της γραμμής που ακολουθεί όλο το ανάγλυφο της παραλίας από ότι η μονογραμμική μέτρηση από τη μία άκρη ως την άλλη.
Έτσι λοιπόν σκοπεύουν να το κάνουν. Θα πουλάνε με την κόκκινη γραμμή σχεδόν όλο τον αιγιαλό και θα κάνουν σύγκριση το ποσοστό πώλησης με το μήκος της άλλης γραμμής ώστε να μας πούνε ότι δεν πουλήσανε ούτε το μισό και από την άλλη θα μας παραχωρήσουν μία λωρίδα λέγοντάς μας ότι πρόκειται για το άλλο μισό. Η μετρήσεις υπάρχουν ήδη στην ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.
Βέβαια, το κακό δεν είναι αυτό. Δεν είναι δηλαδή η απάτη που θα παιχτεί εις βάρος μας σε σχέση με το πόσο πουλάνε.
Το κακό είναι η ίδια η πώληση από μόνη της.
Ακόμα και αν δεχτούμε το σενάριο επιστημονικής φαντασίας της κυβέρνησης ότι η πώληση των αιγιαλών θα αποφέρει οφέλη είτε λόγω του ίδιου του ποσού πώλησης, είτε λόγω θέσεων εργασίας είτε του ΦΠΑ που θα αποδίδεται (Α! τι γίνεται ρε παιδιά με τη Hochtief που ακόμα δεν έχει αποδώσει τα 500.000.000€ ΦΠΑ; ), ακόμα και σε αυτή την περίπτωση λοιπόν θα πρέπει να παραχωρήσουμε αιγιαλούς;
Και σε όλα αυτά, δυστυχώς σύσσωμη η αντιπολίτευση και ιδιαίτερα η αξιωματική αντιπολίτευση παίζει τον ρόλο του ισοκράτη σε μία κυβέρνηση που αυτή τη στιγμή ψάλλει την εξόδιο ακολουθία της χώρας. Ο μοναδικός προβληματισμός που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το αν τελικά οι παραχώρηση του αιγιαλού θα αποφέρει κέρδη ή όχι στα κρατικά ταμεία. Ακόμα και αν αποφέρει, τι πάει να πει αυτό λοιπόν; Ότι αποδέχτηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ το «χρωστάμε, άρα πουλάμε, αρκεί να το δώσουμε σε καλή τιμή»;
Τότε με αυτό το σκεπτικό τι άλλο θα παραχωρήσουμε σε «επενδυτές» αν όντως αποδειχτεί ακόμα και το ότι μέσω αυτών εισρέει μεγαλύτερο ποσό στα ταμεία από ότι με το ελληνικό κράτος ως διαχειριστή; Την Ακρόπολη; Γιατί όχι; Γιατί τότε – κατά το δικό τους σκεπτικό - να μην πουλήσουμε και την Ακρόπολη κρύβοντας και εκεί την λέξη πώληση πίσω από την λέξη αξιοποίηση;
Αν το επιτρέψουμε, θα δούμε να συμβαίνει και αυτό.
οι παραπομπές του άρθρου:
[1] Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, 8 Μαϊου 2010
[2] ο αγωγός φυσικού αερίου. Μύθοι και τραυματικότητες
[3] Ἡ Ἑλλάδα δὲν πουλιέται· χαρίζεται.
[4] 18/07/2014 Η εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, μέρος 4o, 11o λεπτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου