Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ὡρίμασε! Εἶναι συγκινητικὲς οἱ κινήσεις
ποὺ κάνει μὲ ἀφορμὴ τὴν προσάρτηση τῆς Κριμαίας ἀπὸ τὴν Ρωσία. Οἱ εὐρωδιακέψεις
δὲν ἔχουν τέλος. Οἱ εἰσηγήσεις γιὰ μέτρα κατά τοῦ Πούτιν πέφτουν βροχὴ ἐκεῖ στὰ
εὐρωσυμβούλια.
Ἂν ἔτσι ἀντιδρᾶ ἡ Εὐρώπη ἐπειδὴ ἐπλήγη ἡ ἐθνικὴ ἀκεραιτότητα μιὰς χώρας τότε γιατί οὐδέποτε ἀντέδρασε ἔτσι γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἢδη ἐνεργὸ κράτος-μέλος της, ἡ Κύπρος, τελεῖ ὑπὸ καθεστῶς παραβίασης τῆς ἐθνικῆς του κυριαρχίας;
Ἂν ἔτσι ἀντιδρᾶ ἡ Εὐρώπη ἐπειδὴ ἐπλήγη ἡ ἐθνικὴ ἀκεραιτότητα μιὰς χώρας τότε γιατί οὐδέποτε ἀντέδρασε ἔτσι γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἢδη ἐνεργὸ κράτος-μέλος της, ἡ Κύπρος, τελεῖ ὑπὸ καθεστῶς παραβίασης τῆς ἐθνικῆς του κυριαρχίας;
Γιά ἐκεῖ, τίποτα. Μούγκα. Ἡ ἴδια ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση διέψευσε καὶ τὸν πλέον φανατικό εὐρωλιγούρη γιὰ αὐτὰ ποὺ μᾶς ἔλεγαν ὅτι άπὸ τὸ πρῶτο δευτερόλεπτο τῆς ἔνταξης τῆς Κύπρου στὴν ΕΕ ἡ κατοχὴ τμήματός της ἀπὸ τουρκικὰ στρατεύματα θὰ θεωρηθεῖ αὐτομάτως ὡς στρατιωτικὴ κατοχὴ εὐρωπαϊκοῦ ἐδάφους καὶ ὡς τέτοια θὰ ἀντιμετωπιστεῖ καὶ ὅτι ἔτσι θὰ ἐπιλυθεῖ ἐπιτέλους τὸ Κυπριακό. Κὰτι τέτοιο δὲν συνέβη οὔτε τὸ 2004 ποὺ ἡ Κύπρος ἐντάχθηκε στὴν ἀγαπημένη εὐρωοικογένεια τῶν λαῶν καὶ τῆς δημοκρατίας οὔτε κἂν ἀργὸτερα, τὸ 2008, ποὺ ἡ Κύπρος μπῆκε στὸν ἀποτεφρωτήρα τῆς εὐρωζώνης.
Πότε ἔγιναν ἔστω προτάσεις γιὰ παρόμοια μέτρα πρὸς τὴν Τουρκία ὅπως τώρα πρὸς τὴν Ρωσία; Πότε συγκλήθηκε ἔκτακτη σύνοδος κορυφῆς τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου μὲ θέμα αὐστηρές κυρώσεις πρὸς τὴν Τουρκία προκειμένου αὐτὴ νὰ συμμορφωθεῖ καὶ νὰ ἀποχωρήσει ἀπὸ τὴν Κύπρο; Γιατί ὁ Βενιζἐλος ποὺ ἐνῷ αὐτὴ τὴ στιγμὴ ἔχει λάβει θέση μάχης στὴν πρώτη γραμμὴ κατά τοῦ Πούτιν δὲν ἔθεσε ὡς τώρα τὸ θέμα τῆς κατοχῆς τῆς Κύπρου ἐκμεταλλευόμενος ἀκριβῶς τὸ γεγονὸς τῆς ἰδιότητάς του ὡς ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν τῆς χώρας ποὺ προεδρεύει στὴν ΕΕ γιὰ αὐτὸ τὸ ἑξάμηνο; Ἀντὶ γιὰ αὐτὸ ἡ ΕΕ μονίμως πιέζει ἀφόρητα τὴν Κύπρο ὥστε αὐτὴ νὰ ἀποδεχτεῖ τὸ ὅποιο σχέδιο θὰ κατοχυρώσει γιὰ πάντα τὴν τουρκικὴ κατοχή.
Οἱ δύο περιπτώσεις, αὐτὴ τῆς Οὐκρανίας καὶ τῆς Κύπρου ἔχουν πολλὰ κοινὰ στοιχεῖα. Καί στὴ μία καί στὴν ἄλλη περίπτωση ὁ καταληψίας έπικαλεῖται τὴν ἀπροσδόκητη δημιουργία μίας ἔκτακτης κατάστασης σὲ γειτονικὸ κράτος ἔτσι ὥστε αὐτὸς «ἀναγκάζεται» νὰ ἐπέμβει στρατιωτικὰ προκειμένου νὰ προστατεύσει πληθυσμὸ ποὺ ἐθνικὰ τοῦ ἀνήκει.
Ἂρα δύο μέτρα καὶ δυὸ σταθμὰ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς Εὐρωπαϊκὴς Ἕνωσης ποὺ πλέον ἐντελῶς ἀπροκάλυπτα δείχνει ὅτι τὸ μόνο ποὺ τὴν ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ μετατροπὴ της σὲ μία μεγάλη αὐτοκρατορία ποὺ προσαρτᾶ ὁλόκληρα κράτη προκειμένου νὰ ρουφήξει ὅ,τι εἶδος πλοῦτο αὐτὰ διαθέτουν. Ἁπλὰ στὴν περίπτωση τῆς Κύπρου ἴσως θεωρεῖ ὅτι δύναται νὰ τὸ κὰνει αὐτὸ καὶ ἔτσι ὅπως ἔχουν τώρα τὰ πράματα. Ἀλλὰ κὰποιες φορὲς βρίσκονται καὶ μερικοὶ, νά, σὰν καὶ αὐτὸν τὸν πρώην πρόεδρο τῆς Οὐκρανίας, τὸν Γιανουκόβιτς ποὺ αρνήθηκε τὸν Νοέμβριο τοῦ 2013 νὰ ὑπογράψει τὴν Συνθήκη σύνδεσης μὲ τὴν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση καὶ χάλασε ἔτσι ἡ ἀρχικὴ συνταγή, ἀλλὰ μία καλοστημένη προβοκάτσια ἀποτελεῖ πάντα καλή λύση ἀπέναντι σὲ τέτοιους ἀντιρρησίες, ἔστω καὶ ἂν τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα δὲν εἶναι τὸ προσδοκώμενο.
Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα τὸ ἂν ἔκανε καλὰ ὁ Πούτιν νὰ προσαρτήσει τὴν Κριμαία εἶναι μιὰ ἄλλη ἱστορία. Ἵσως καὶ νὰ μὴν εἶναι καλὸ νὰ ἀποδεχτοῦμε τὴν προσάρτηση διότι ἂν πᾶμε σὲ διεθνεῖς πρακτικὲς ὅπου κάποιο κράτος κινείται πρὸς ἄλλο, γειτονικὸ του κράτος μὲ βάση τὸ σκεπτικό «ὑπάρχει στὸ ἔδαφός σου δικὸς μου πληθυσμὸς ἂρα …τὸ ἔδαφος αὐτὸ μοῦ ἀνήκει καὶ ἀφοῦ τὸ προσαρτήσω κὰνω καὶ ἕνα δημοψήφισμα γιὰ ἐπισφράγιση» τὸτε ἡ Ἑλλὰδα εἶναι ἀπὸ τοὺς πρώτους ὑποψηφίους γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει στὸ μέλλον τέτοιες καταστάσεις λαμβανομένου ὑπόψη ὅτι ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἡ λυσσαλέα προπαγάνδα μὲ ἀποδέκτη τὸν μουσουλμανικὸ πληθυσμὸ στὴν Θράκη ἀπὸ τὴν Τουρκία μὲ τὴν ἀγαστὴ πάντα συνεργασία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους καλὰ κρατεῖ.
Θεοδόσης Εκίζογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου