Το σύστημα ΑΡΙΑΔΝΗ, ο φόρος τελευταίας κατοικίας, και οι δημόσιοι υπάλληλοι που ακόμα δεν κατάλαβαν τι είναι αυτό.

Δεν μας έφτανε ο φόρος πρώτης κατοικίας, ο φόρος δεύτερης κατοικίας, τώρα θα πληρώνουμε και φόρο τελευταίας κατοικίας.

Θα φροντίζεις λίγο πριν αποδημήσεις εις Κύριον να αφήνεις κάπου δίπλα στο νεκροκρέβατο ένα πενηντάρικο γιατί αυτή θα είναι η αμοιβή του συμβολαιογράφου προκειμένου να προχωράει στην σύνταξη της σχετικής πράξης κάτι που μέχρι τώρα το έκανε ο ληξίαρχος. 

Επίσκεψη στον συμβολαιογράφο και για οποιαδήποτε άλλη μεταβολή στην οικογενειακή ή προσωπική κατάσταση (γέννηση, γάμος, διαζύγιο, σύμφωνο συμβίωσης (και ό,τι άλλο σκαρφιστούνε).

Μία από τις επίσημες αιτιολογίες της κυβέρνησης για την κατασκευή του συστήματος Αριάδνη είναι να μπει φρένο στις συντάξεις μαϊμούδες που δίνονται σε ανθρώπους που μετέβησαν ήδη στο βασίλειο της Περσεφόνης οι οποίες μας κοστίζουν γύρω στα 500 εκατομμυριάκια το χρόνο.

Παραδέχεται ότι δεν μπορεί το ίδιο το δημόσιο να διασταυρώνει στοιχεία και έτσι παραιτείται της προσπάθειας. Βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι στα τοπικά πληροφοριακά συστήματα των διαφόρων υπηρεσιών του δημοσίου υπάρχουν όλα αυτά τα στοιχεία απλώς συμβαίνει να μην επικοινωνεί ούτε γραφείο με γραφείο της ίδιας υπηρεσίας, άρα είναι δυνατόν να επικοινωνήσει η μια υπηρεσία με την άλλη;

Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο εισάγεται το ΑΡΙΑΔΝΗ είναι ότι θα πρέπει άρον άρον να ξεκινήσει η ιδιωτικοποίηση του δημοσίου.

Απ’ εδώ και πέρα όλο και περισσότερες συναλλαγές που μέχρι τώρα τις κάναμε απευθείας με το δημόσιο θα μεταβιβάζονται σε ιδιώτες και φυσικά το κόστος θα επιβαρύνει εμάς είτε άμεσα είτε έμμεσα.  

Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Ήδη εδώ και αρκετό καιρό το ΙΚΑ σταμάτησε να κάνει το ίδιο πολλές από τις εξετάσεις αίματος (καθώς και άλλες) και παραπέμπει σε ιδιωτικά εργαστήρια όπου ο ασφαλιζόμενος νομίζει ότι έχει απλώς μια μικρή συμμετοχή (στο κάτω κάτω, γιατί να έχει συμμετοχή, δεν κατάλαβα)

Στη συγκεκριμένη περίπτωση  το 50άρικο θα καταβάλλεται από το ασφαλιστικό ταμείο το οποίο με τη σειρά του θα αυξήσει τις εισφορές των ασφαλιζομένων προκειμένου να καλύψει τη νέα αυτή τρύπα που έτσι θα δημιουργηθεί.

Και βεβαίως αυτό εντάσσεται στο ξεπούλημα των πάντων. Έτσι λοιπόν η χώρα θα λειτουργεί για τους ιδιώτες επενδυτές (του εαυτού τους) οι οποίοι θα διεκπεραιώνουν τις συναλλαγές τους με το κράτος μέσω άλλων ιδιωτών-διεκπεραιωτών ή τέλος πάντων με το όποιο κράτος θα απομείνει σε 2 με 5 το πολύ χρόνια από τώρα.

Το τι θα γίνει με τους δημοσίους υπαλλήλους που στο μεταξύ θα έχουν μείνει άνευ αντικειμένου είναι κάτι που αυτή τη στιγμή είναι παρακινδυνευμένο να το προβλέψουμε. Είτε θα απολυθούν κακήν κακώς είτε θα συνεχίσουμε με το ίδιο κράτος της ρεμούλας και της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος όπου οι ημέτεροι θα στοιβάζονται στον δημόσιο τομέα και θα γίνονται έτσι μια μεγάλη παρέα μαζί με όλους τους υπόλοιπους πασιεντσολόγους.  Το πρώτο πάντως είναι και το πιθανότερο.

Ποιο από τα δύο είναι το καλύτερο; Κανένα. Μπορεί να πει πολλά κάποιος για τι θα ήταν το καλύτερο αλλά αυτό ξεφεύγει από τον σκοπό αυτού του άρθρου. Πάντως σίγουρα όχι άνθρωποι με καλές σπουδές αλλά και άλλα γνωστικά προσόντα να βρίσκονται πίσω από μια θυρίδα και να κοπανάνε με μεγάλη χαρά την στρόγγυλη σφραγίδα «ΕΛΛΗΝΙΚΗ» «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» (αμφότερα πλέον σε εισαγωγικά) απά σε άχρηστα χαρτιά.