Η Ελλάδα σε ρόλο ευρωπαϊκής απόχης ανθρώπων

  Το συμπέρασμα με αφορμή το μεταναστευτικό είναι ότι η υποκρισία των πολύ σπουδαίων αυτών φίλων και εταίρων μας φαίνεται ότι έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Η Γερμανία, γνωρίζοντας ότι αποτελεί τον πιο δημοφιλή προορισμό των μεταναστών/προσφύγων έχει βάλει τις χώρες-δορυφόρους της να παίζουν τον ρόλο τού κακού χωροφύλακα με το γκλόπ και η ίδια να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας εκφράζοντας την δυσαρέσκειά της για την σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται οι πρόσφυγες στα σύνορα των χωρών αυτών.

  Εκτός βέβαια, και αν οι σκοπιανοί (ελπίζω να με συγχωρέσουν τα στελέχη τής «αριστερής» κυβέρνησης για το ότι δεν τους αποκαλώ «μακεδόνες») πιστεύουν στα σοβαρά ότι υπάρχει περίπτωση να θέλουν οι πρόσφυγες να μείνουν στην «ιστορική»  τους χώρα. Τότε, θα καταλάβαινε κανείς τον λόγο για τον οποίον τους απωθούν από τα σύνορά τους με πρωτοφανή αγριότητα. Όχι ασφαλώς ότι κάτι τέτοιο θα δικαιολογούσε μια τέτοια απάνθρωπη συμπεριφορά, όπου οι σκοπιανοί αστυνομικοι πετάνε χημικά σε μανάδες και παιδάκια.

  Το ίδιο σκεπτικό ισχύει και για τα υπόλοιπα κράτη κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη που έχουν στήσει σκηνικό άθλων τού Ηρακλή στο διάβα των προσφύγων κάθε φορά που τους επιτρέπουν με το σταγονόμετρο να περνάνε τα συρματοπλέγματα.

  Αν η καγκελάριός μας είχε ειλικρινείς προθέσεις όταν απηύθυνε ανοιχτή πρόσκληση προς τους πρόσφυγες, τότε γιατί αντί να βάλει όλη την Ευρώπη να σκάσει τρία δισεκατομμύρια στην Τουρκία για δημιουργία HotSpots εκεί, δεν έκοψε απλά μερικά εκατομμύρια αεροπορικά εισητήρια (ακόμα και με 1000€ το ένα, κόβεις 3 εκατομμύρια εισητήρια)  για να μεταβούν όλοι όσοι ήθελαν αεροπορικώς στον προορισμό που ήθελαν; Σε κάποιους μήνες, θα είχαν μεταβεί όλοι.

Αφού λοιπόν η Γερμανία έκανε όλο τον προηγούμενο καιρό χρυσές δουλειές με πωλήσεις όπλων εκμεταλλευόμενη το μακελειό στη Μέση Ανατολή τώρα συμπεριφέρεται απέναντι στα θύματα που η ίδια δημιούργησε κατά το «δεν σας είδα, δεν σας ξέρω». Έτσι λοιπόν, ο καθένας από τα παραπαίδια της ευρώπης ανέλαβε τον ρόλο που του ανατέθηκε.

  Η Ελλάδα, το νέο, δεκατοέβδομο κρατίδιο της Γερμανίας, όντας πάντα πρόθυμη στο να γίνουν τα πάντα όπως τα θέλει η Μητρόπολη, ανέλαβε τον ρόλο τής απόχης ανθρώπων που οι ίδιοι δηλώνουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία ότι δεν θέλουν να μείνουν εδώ αλλά έχουν συγγενείς στο εξωτερικό και θέλουν να μεταβούν εκεί. Έτσι, η χώρα έχει μετραπεί σε αμπάρι όπου στοιβάζονται άνθρωποι ώστε μην τυχόν και αυτοί ενοχλήσουν την Κεντρική Ευρώπη. Όλα αυτά πάντα στο όνομα τού ανθρωπισμού και του ευρωπαϊκού ιδεώδους. Να κρατάς κάποιον ως αιχμάλωτο είναι πολύ ανθρωπιστικό. Όσο για αιχμαλωσία, αυτή, ναι, ανήκει όντως στα ευρωπαϊκά ιδεώδη, όπως και η αποικιοκρατία και η καταστροφή χωρών.

  Και έτσι, η ασπίδα τής Κεντρικής Ευρώπης λειτουργεί τέλεια: 

1. Η Ελλάδα δηλώνει ότι οι βόριοι γείτονές μας δεν επιτρέπουν διέλευση από τα σύνορά τους και έτσι δεν μπορεί παρά να τους κρατήσει εδώ.
2. Οι βόριοι γείτονές μας δεν έχουν, καθώς φαίνεται, κανένα πρόβλημα να υποδύονται τον ΜΑΤατζή, προφανώς με το αζημίωτο και για το εκεί πολιτικό προσωπικό μιας και έχει λεφτά η Γερμανία για δουλιές κάτω από το τραπέζι.
3. Η Γερμανία, υποκρίνεται τον μέγα ανθρωπιστή που ενώ έχει ανοίξει την αγκαλιά της για τους πρόσφυγες, αυτοί δεν μπορούν να πάνε ως εκεί, λόγω των κλειστών (ουσιαστικά) συνόρων.

  Το ότι αυτή η κατάσταση θα είναι μόνιμη και όχι προσωρινή, φαίνεται και από την πρόσφατη απόφαση του Κολεγίου ευρωπαίων επιτρόπων να χρηματοδοτηθεί η Ελλάδα για την περίοδο 2016-2018 για να συνεχίσει να λειτουργεί ως απόχη. http://vmediagr.blogspot.gr/2016/03/blog-post_87.html


  Πέρα τώρα από τα πολιτκά παιχνίδια, εμείς, ο απλός κόσμος, ασφαλώς και θα πρέπει να σταθούμε δίπλα σε όποιον απειλείται η αξιοπρέπειά του αλλά και θα πρέπει να φωνάξουμε μαζί του για το δικαίωμά του στην ελεύθερη μετακίνηση. Και αυτό, στην περίπτωση της Ελλάδας σημαίνει ότι θα πρέπει να δείξουμε τουλάχιστον στο πολιτικοπωλητικό μας προσωπικό ότι γνωρίζουμε πολύ καλά ποιών τα σχέδια υπηρετούν με τόση ευλάβεια καθώς και το ότι γνωρίζουμε ότι οι προθέσεις τους δεν είναι και τόσο αγνές όπως θέλουν να μας πείσουν.