Άραγε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα σπάσει αυτή την καταραμένη παράδοση;
Όταν το 2012 το εκλογικό αποτέλεσμα είχε αναδείξει δεύτερο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο που έπραξε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν να τοποθετήσει το μνημόνιο σε έναν φάκελο και – έστω συμβολικά - να το στείλει πίσω στους ευρωπαίους λέγοντας τότε ότι «η λαϊκή ψήφος έστειλε μήνυμα ακύρωσης του Μνημονίου» (8 Μαΐου 2012).
Από εκείνη τη στιγμή άλλαξαν πολλά. Το «πάρτε πίσω το μνημόνιο» έγινε «το μνημόνιο θα συνεχίσει να υπάρχει» (Αλέξης Μητρόπουλος, 11/12/2014, https://www.youtube.com/watch?v=ATa8r-tOghs, διάρκεια 1:02). Το «οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη» του Τσίπρα έγινε «εμείς ενημερώνουμε τις αγορές για το πρόγραμμά μας ήδη από το 2012 και τους βεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε την ίδια πολιτική» (Μηλιός, 15/12/2014, https://www.youtube.com/watch?v=JKLLhA3Qbos, διάρκεια 1:36) και το «η τρόικα θα φύγει την επομένη ημέρα εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ» μετατράπηκε στο «εμείς θα προσπαθήσουμε ώστε να φύγει η τρόικα»Οι κατά καιρούς εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα θυμίζουν τα Ζάππεια του Σαμαρά κατά τα οποία έσκιζε με αγανάκτηση μνημόνια σκορπώντας τα κατόπιν σαν κομφετί στον αέρα μέχρι που από την ίδια ήδη ημέρα που ανέλαβε την εξουσία έθεσε ως κύριο και καθημερινό του μέλημα την μέχρι κεραίας εφαρμογή του.
Ακούγοντας λοιπόν τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να γυρίσαμε με κάποια μηχανή του χρόνου στο πρόσφατο παρελθόν και παρακολουθούμε την αντιπολίτευση της εποχής με άλλα όμως πρόσωπα. Επιπρόσθετα, με αυτά που βροντοφωνάζουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να μας προλέγουν το μέλλον που μας περιμένει με μία αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, ημέρα πρώτη. Το πρώτο που θα ανακοινώσει ο Αλέξης Τσίπρας στις δηλώσεις που θα κάνει αφού σταθεροποιηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα που – όπως φαίνεται - θα αναδείξει τον ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα έστω και με μικρή διαφορά θα είναι ότι όλα όσα υποσχέθηκε θα υλοποιηθούν, όμως αυτό θα γίνει ….σε βάθος τετραετίας. Αυτό δηλαδή που λένε όλοι ευθύς μόλις αναλάβουν την εξουσία προκειμένου να απενοχοποιήσουν εκ των προτέρων τον εαυτό τους για το ότι αυτό που θα ακολουθήσει δεν θα είναι ακριβώς αυτό που υποσχέθηκαν προεκλογικά. Για την ακρίβεια: δεν θα έχει απολύτως καμία σχέση με τις προεκλογικές τους εξαγγελίες.
Η συνέχεια θα παραμείνει εξ’ ίσου απογοητευτική για όσους στήριξαν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος ασφαλώς και δεν θα καταργήσει το μνημόνιο αφού βέβαια από τώρα μας λένε ότι «οι τετρακόσοι-τόσοι εφαρμοστικοί νόμοι που ουσιαστικά το υλοποιούν δεν μπορούν να καταργηθούν από τη μία μέρα στην άλλη» πετώντας έτσι στα σκουπίδια αυτά που οι ίδιοι έλεγαν παλιότερα ότι η ακύρωση του μνημονίου θα γίνει με έναν νόμο όπου το ένα και μοναδικό του άρθρο θα καταργούσε έναν-προς-έναν όλους τους νόμους που προσδιορίζουν επακριβώς τις ενέργειες που απαιτεί το μνημόνιο συνεννόησης (memorandum of understanding).
Κατόπιν, θα συνεχίσει όπως και η κυβέρνηση Σαμαρά να σύρεται σε συνομιλίες με την τρόικα (ουσιαστικά, πρόκειται για συναντήσεις υπαγόρευσης εντολών και όχι για συνομιλίες) προκειμένου να παίρνουμε τις δόσεις και να πληρώνουμε τα παλιά δανεικά διότι ο Αλέξης έχει ήδη πει ότι δεν είμαστε μπαταχτσήδες και ότι θα αποπληρώσει τους δανειστές στο ακέραιο. Κατά καιρούς στελέχη του έχουν κάνει λόγο για ένα ποσοστό από 5% ως 16% του χρέους που είναι απεχθές οπότε το υπόλοιπο …84% ως 95% είναι χρέος προς αποπληρωμή στους πάλαι ποτέ αποκαλούμενους «θεσμικούς επενδυτές», κατά τ’άλλα τζογαδόρους του χειρίστου είδους που αγόρασαν στη μαύρη αγορά ελληνικά ομόλογά στο 20% της αρχικής τους αξίας και απαιτούν κατόπιν από το ελληνικό ταμείο το 100% με την απειλή ότι αν αυτό δεν συμβεί τότε η άρνηση θα χαρακτηριστεί ως πιστωτικό γεγονός.
Δεν θα τολμήσουν ούτε καν να βάλουν φρένο στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας διότι θα μας αναφέρουν το πρόσφατο παράδειγμα (Δεκέμβριος/2014) στην Κύπρο όπου η Τρόικα δεν έδωσε μία δόση της χρηματοδότησης (του εαυτού της) στην Κύπρο διότι το κυπριακό κοινοβούλιο τόλμησε και ψήφισε νόμο που βάζει φρένο στην εκποίηση ενυπόθηκων ακινήτων. Και όλα αυτά, διότι …πάνω απ' όλα προέχει η αξιοπιστία της χώρας απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους όπως ο ίδιος ο Αλέξης άλλωστε τους έχει χαρακτηρίσει. (Διαβάστε και το «Αλέξης Τσίπρας: Η ακτινογραφία ενός συνεχιστή της σημερινής πολιτικής http://porofaraggo.blogspot.gr/2013/06/blog-post_3474.html)
Θέλοντας στη συνέχεια ο Αλέξης να δείξει ότι τηρεί την υπόσχεσή του, θα ζητήσει, ψελλίζοντάς το, να γίνει η περίφημη διεθνής συνδιάσκεψη που μας έχει τάξει όπως αυτή που έγινε το 1953 στο Λονδίνο για τα χρέη της Γερμανίας και – όπως μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ – αυτό ήταν το γεγονός στο οποίο στηρίχθηκε το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας. Ξεχνάει βέβαια ότι σε αυτό το θαύμα συνετέλεσαν κυρίως τα τρένα που αδιάκοπα, καθ’ όλη τη δεκαετία 1960-70 κουβάλησαν μία ολόκληρη γενιά ελλήνων στη Γερμανία προκειμένου να δουλέψει στις φάμπρικές της. Στην πρότασή του αυτή δεν θα ανταποκριθεί φυσικά κανένας (δεν απέσπασε ως τώρα καμία θετική απάντηση από κάποιον ευρωπαίο ηγέτη) και στην καλύτερη περίπτωση θα του κάνουν τη μεγάλη χάρη να του απαντήσουν ότι γίνονται ήδη διασκέψεις όπου η Ελλάδα συμμετέχει (συμπεριλαμβανομένων του eurogroup, ευρωκοινοβούλιο, κα) οπότε τι περισσότερο θα μπορούσε να θέσει σε μία ακόμα;
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο όπως και στα παραπάνω, αυτόν δηλαδή της παθολογικής ευρωλαγνείας, δεν θα κάνει απολύτως τίποτα ούτε στο θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής η οποία απαιτεί την επαναδιαπραγμάτευση (αν όχι ακύρωση) της ευρωπαϊκής συνθήκης «Δουβλίνο 2» που μας υποχρεώνει να είμαστε δίχτυ μεταναστών που έρχονται απ’ αλάργα με σκοπό να συνεχίσουν το ταξίδι τους για την κεντρική Ευρώπη. Αυτό τουλάχιστον δηλώνουν οι ίδιοι οι μετανάστες, με πρόσφατο παράδειγμα τούς Σύρους μετανάστες που κάνοντας απεργία πείνας στο Σύνταγμα, απαιτούσαν να τους επιτραπεί να φύγουν προς την Ευρώπη. Αυτό βέβαια συνιστά παραβίαση στην ελευθερία που πρέπει να έχουν στην μετακίνηση και όχι σεβασμό των δικαιωμάτων τους όπως το παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ως γνωστόν(;) η παραπάνω συνθήκη υποχρεώνει την πρώτη χώρα της Ευρώπης στην οποία εισέρχεται ένας μετανάστης (ποια είναι σχεδόν πάντα αυτή; «νιάου-νιάου στα κεραμίδια») να τον κρατάει εκεί και να μην του επιτρέπει να συνεχίζει το ταξίδι του προς την υπόλοιπη Ευρώπη διαφορετικά η χώρα αυτή θα αποβληθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για παραβίαση ευρωπαϊκής συνθήκης (αμήν και πότε). Διαβάστε και το «Από Αφγανιστάν για Ελλάδα μέσω Δουβλίνου http://porofaraggo.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html)
Όσοι στο μεταξύ θα έχουν απομείνει με την ελπίδα ότι ο Αλέξης τουλάχιστον δεν θα ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία τότε μάλλον αυτή τους η ελπίδα θα διαψευστεί από τον ίδιο τον Αλέξη ο οποίος ήδη έχει πει (11 Δεκεμβρίου 2014) ότι απλά «…θα γίνει επανέλεγχος των συμβάσεων του ΤΑΙΠΕΔ από τη νέα βουλή που θα προκύψει μετά τις εκλογές» όταν μέχρι την προηγούμενη ημέρα ο ΣΥΡΙΖΑ ανέμιζε τη σημαία της πλήρους κατάργησης του ΤΑΙΠΕΔ. Επομένως, αν οι συμβάσεις επανελεγχθούν και …με κάποιον μαγικό τρόπο …βρεθούν «εντάξει» τότε θα συνεχιστεί ανεμπόδιστα η εκποίηση της ελληνικής επικράτειας, είτε αυτή αφορά αεροδρόμια, παραλίες, δάση και διάφορες άλλες εκτάσεις.
Στο μεταξύ, και για όσο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίζει την πολιτική «σωτηρίας» της χώρας, πάντοτε όμως μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης, ο κόσμος θα διαμαρτύρεται στους δρόμους εκτιμώντας ότι προδόθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ που τον θεωρούσε ότι ήταν η τελευταία του ελπίδα μετά από την δολοφονική πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οπότε κάπου εδώ θα ξεπροβάλλουν από ένα στενό σοκάκι τα πράσινα ανθρωπάκια του συστήματος, τα ΜΑΤ, για να παίξουν τον γνωστό ρόλο που τόσο πολύ άλλωστε τους αρέσει και το κάνουν με υπερβάλλων μάλιστα ζήλο.
Μετά από όλα αυτά το μόνο που μένει σε εκκρεμότητα είναι να αποφανθούμε αν θα είναι νόστιμες οι 300.000 φασολάδες που υποσχέθηκε ότι θα μοιράζει κάθε μέρα ο Αλέξης στα συσσίτια που θα στήσει. Συσσίτια λοιπόν. Αυτή είναι η κατάκτηση του ευρώ το οποίο ο Αλέξης υπηρετεί και θα υπηρετήσει ωσάν αυτό να είναι μία θεότητα που δεν επιδέχεται καμία απολύτως αμφισβήτηση και που στο όνομά της θα πρέπει να συνεχιστούν οι ανθρωποθυσίες.
Θεοδόσης Εκίζογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου