Παρκάρω στον εξωτερικό χώρο του νοσοκομείου και ανεβαίνω με το ασανσέρ στον τρίτο όροφο όπου βρίσκεται η μονάδα εντατικής θεραπείας. Χωρίς να με προσέξει κανένας μπαίνω στον θάλαμο της εντατικής όπου νοσηλεύεται διασωληνωμένος και καλωδιωμένος ο Γιώργος που μου χρωστάει λεφτά και δεν μου τα έχει επιστρέψει επειδή, όπως έλεγε πριν το ατύχημά του, έχασε τη δουλειά του και δεν έχει. Ε! Και; Τι με ενδιαφέρει; Τραβάω λοιπόν το καλώδιο από την πρίζα και φεύγω ανενόχλητος και μπαίνοντας πάλι στο ασανσέρ κοντοστέκομαι ακούγοντας εκείνον τον γλυκό, συνεχόμενο ήχο του παλμογράφου που σημαίνει ότι όλα έχουν τελειώσει γι αυτόν. Μπορεί λοιπόν να μην πάρω ποτέ τα λεφτά μου πίσω, θα έχω όμως την ηθική ικανοποίηση ότι ξεμπέρδεψα με δαύτον.
Ερώτηση: θεωρείται αυτό φόνος;
Η απάντηση είναι: όχι πάντα!
Διότι ο υποθετικός Γιώργος της ιστοριούλας είχε ανεξόφλητες οφειλές σε μένα τον ιδιώτη, οπότε έχω κάθε δικαίωμα να του κόψω το νήμα της ζωής.
Πρόσφατο παράδειγμα η περίπτωση ηλικιωμένου στην Ξάνθη ο οποίος επιβίωνε με τη βοήθεια μιας συσκευής οξυγόνου και σύμφωνα με καταγγελία της κόρης του έχασε τη ζωή του ευθύς μόλις η ΔΕΗ του έκοψε το ρεύμα λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσει να λειτουργεί η συσκευή του με το τραγικό επακόλουθο. http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113136885
Αν αυτό δεν είναι φόνος τότε τι άλλο είναι;
Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Έχουν αναφερθεί και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις όπου πέθανε ξαφνικά συμπολίτης μας όταν η ΔΕΗ του διέκοψε την παροχή ρεύματος και σταμάτησε έτσι να λειτουργεί το μηχάνημα που τον κρατούσε ζωντανό. Αλλά δεν έχει καμία σημασία πόσες περιπτώσεις υπήρξαν στο πρόσφατο παρελθόν. Αρκεί η μία και μοναδική φορά να συνέβη κάτι τέτοιο. Διότι από πότε πρέπει να περιμένουμε να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός θυμάτων πέραν του ενός για να ενοχλήσουμε τον πρώτο τη τάξη υποψήφιο ως δράστη;
Κατά τη δικιά μου αντίληψη περί της λειτουργίας ενός κράτους δικαίου θα έπρεπε να είχε ασκηθεί από κάποιον εισαγγελέα δίωξη προς τη ΔΕΗ για ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Στην Ελλάδα όμως των μνημονίων και της αφιέρωσης ενός ολόκληρου λαού στην αποπληρωμή ενός χρέους μέσα από ξέφρενη φορολογία και παραφουσκωμένους λογαριασμούς κάτι τέτοιο φαίνεται ότι δεν προβλέπεται.
Αρκεί ένα στηθοσκόπιο που βεβαιώνει τον θάνατο και από κει και πέρα δεν ενδιαφέρει κανέναν αν αυτός προήλθε από την απουσία του συστήματος υγείας, από άθλιες συνθήκες διαβίωσης ή, όπως αυτές οι περιπτώσεις, από αφαίρεση ζωής με τόσο βίαιο και ωμό τρόπο.
Αν η ΔΕΗ έχει κάθε δικαίωμα να κόβει σήμερα ανενόχλητη το ρεύμα από ένα σπίτι όπου μέσα βρίσκεται άνθρωπος που έχει τέτοια εξάρτηση από το προϊόν της – το οποίο έχουμε χρυσοπληρώσει, ε; – τότε ποιος θα την εμποδίσει να κατεβάσει αύριο τον διακόπτη του ρεύματος από ολόκληρα νοσοκομεία καταδικάζοντας σε άμεσο θάνατο δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους; Θα ασκηθεί τότε δίωξη εναντίον της;
Όχι μόνο δεν έχει κανένα δικαίωμα να κόβει ρεύμα σε τέτοιες περιπτώσεις αλλά θα πρέπει να είναι υποχρεωμένη από το νόμο (αφού από μόνη της δεν διαθέτει καμία ηθική) να παρέχει δωρεάν το ρεύμα τουλάχιστον σε περιπτώσεις όπου βεβαιωμένα λειτουργεί σε κάποια οικία συσκευή μηχανικής υποστήριξης ζωτικών, για να μην μιλήσουμε για μια ποσότητα ρεύματος που θα πρέπει να παρέχεται δωρεάν σε κάθε νοικοκυριό και να χρεώνει την από κει και πέρα κατανάλωση. Αλλά βρισκόμαστε πολύ μακριά από αυτή την τελευταία πρόταση, οπότε επιστρέφουμε στα τρέχοντα.
Για το παραπάνω συγκεκριμένο περιστατικό προγραμματίζεται διαμαρτυρία στη ΔΕΗ Ξάνθης. Μήπως αυτό που επιπλέον χρειάζεται είναι να απαιτήσουμε και από τη δικαιοσύνη, η οποία άλλωστε εκδίδει τις αποφάσεις της στο όνομα του ελληνικού λαού να επιλαμβάνεται τέτοιων θεμάτων έστω εξετάζοντας το ενδεχόμενο τέλεσης εγκληματικής ενέργειας;
Και όχι μόνο για τέτοιους ξαφνικούς θανάτους αλλά και για άλλες περιπτώσεις όπου έχουμε θάνατο επειδή δεν υπήρχε δυνατότητα πρόσβασης στο έτσι κι αλλιώς σχεδόν ανύπαρκτο σύστημα υγείας αλλά και πληθώρα ομαδοποιημένων περιπτώσεων.
Απ’ όσο ξέρω το «οὐ φονεύσεις» δεν έχει παραθυράκια ούτε αναφέρει υποπεριπτώσεις όπου αν είσαι η ΔΕΗ και σου χρωστάω έχεις κάθε δικαίωμα να με σκοτώνεις έστω και αν – υποτίθεται – χωρίς να είχες πρόθεση για κάτι τέτοιο.
Αλλά όταν μιλάμε για ένα καθεστώς που δεν έχει ούτε ιερά ούτε όσια, παρά μόνο έναν και μοναδικό στόχο τότε για ποιο οὐ φονεύσεις μιλάμε;
Σήμερα ήταν αυτός ο άνθρωπος, αύριο θα είναι ο δικός μας άνθρωπος, μεθαύριο θα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Είναι τόσο κοντά αυτό το περιστατικό. Απλώς εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι όλα αυτά που ακούμε συμβαίνουν σε κάποια αποικία εξωγήινων στον Άρη και ότι αυτή βρίσκεται τόσο μακριά που δεν χρειάζεται να μας απασχολεί η σφαγή που συμβαίνει εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου