Μια ...επιφανειακή ανάλυση στα λεγόμενα Σαμαρά στον Λευκό Οίκο (8/8/2013)

Λατρεύω τον Antonis Samaras. Είναι ένας άνθρωπος που λέει πάντα αυτό που πιστεύει χωρίς να σε βάζει στη διαδικασία να κάνεις υποθέσεις και αναλύσεις για το τι ήθελε τελικά να πει. Ε …και αν λέει και κάνα ψεματάκι, τότε αυτό είναι τόσο προφανές που και πάλι δεν σε δυσκολεύει ιδιαίτερα να δεις τις πραγματικές του προθέσεις.  Έτσι λοιπόν αυτή δεν θα είναι μια εκ βαθέων αλλά μια επιφανειακή ανάλυση σε αυτά που είπε ο Σαμαράς στο ενημερωτικό πεντάλεπτο μετά το πέρας της συζήτησης που είχε με τον Ομπάμα στον Λευκό Οίκο στις 8 Αυγούστου 2013.

Κατά την καθιερωμένη ενημέρωση που κάνει ο Ομπάμα μαζί με τον εκάστοτε καλεσμένο του μετά το πέρας της συνάντησης ο Σαμαράς φρόντισε να μας ενημερώσει για ακόμα μια φορά ότι
το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι μην τυχόν και ΔΕΝ χαρίσουμε τους υδρογονάνθρακες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έτσι αυτή κρυολογήσει τον χειμώνα και φταρνιστεί.

Αφού λοιπόν ο Ομπάμα είπε τα δικά του μεταξύ των οποίων και το ότι η συνέχιση της λιτότητας δεν αποτελεί λύση ήρθε η σειρά του Σαμαρά να μην πει κουβέντα πάνω σ’ αυτό αλλά να επιβεβαιώσει στην ιέρειά του που εκείνη τη στιγμή τον παρακολουθούσε από το Βερολίνο ότι η δικιά του προσήλωση είναι στην Ευρώπη και μόνο και ποσώς τον ενδιαφέρει για την Ελλάδα.


Γενικά, πέρα από τους βαθύτερους στόχους του, ο Ομπάμα του μιλούσε για Ελλάδα και ο Σαμαράς του απαντούσε για Ευρώπη.


Είπε ότι, ναι, ο ελληνικός λαός θυσιάζεται αλλά η ελληνική επιτυχία θα είναι και ευρωπαϊκή επιτυχία (1:50). Αυτή την καραμέλα ότι η ελληνική επιτυχία θα είναι και ευρωπαϊκή επιτυχία την ακούμε και από τον Τσίπρα. Δυστυχώς το ζητούμενο του πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας είναι ακόμα και να θυσιαστούμε για να σωθεί η Ευρώπη.

Δεν αφήνει απ’ έξω και τους υδρογονάνθρακες και συνεχίζοντας έτσι την μονομερή επίθεση αγάπης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση δηλώνει (στο 3:20) ότι διαθέτουμε τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων τα οποία θα ικανοποιήσουν την ευρωπαϊκή ζήτηση. Για όσους πιστεύουν ότι θα υπάρχει και όφελος από αυτή την ιστορία θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα ήδη δέχτηκε να παρέχει υπηρεσίες διέλευσης αερίου προς την Ευρώπη (με τον αγωγό ΤΑΡ) όντας η μόνη χώρα παγκοσμίως που δεν ζήτησε δεκάρα για την διέλευση του αγωγού αυτού από το έδαφός της (Διαβἀστε και το σχετικό μου άρθρο «ο αγωγός φυσικού αερίου. Μύθοι και τραυματικότητες» )

Εξ’ άλλου το δωράκι «Υδρογονάνθρακες» το είχε ήδη υποσχεθεί στην Ευρώπη κατά την επίσκεψη του Ολάντ τον περασμένο Φεβρουάριο στην Αθήνα όπου και τότε είχε μιλήσει για ευρωπαϊκούς υδρογονάνθρακες. Εκτός και αν αποτελεί πλέον κοινή πρακτική και για τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μιλάνε για τον πλούτο που βρίσκεται επι της εθνικής τους κυριαρχίας χρησιμοποιώντας την ορολογία «ευρωπαϊκός πλούτος». Κάτι που ως τώρα δεν έχει γίνει …ούτε μια φορά από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, τουλάχιστον απο όσο ...δεν έχω ακούσει. Πρωτιά και σε αυτό λοιπόν η Ελλάδα. Ευχαριστούμε το αγαπητό μας πωλητικό προσωπικό.

Ο Σαμαράς στη συνάντησή του με τον Ομπάμα συνεχίζει να βλέπει επιτυχία στην ιστοριούλα που αφηγείται στους διεθνείς ακροατές του. Συνεχίζει να βλέπει θέσεις εργασίας για τους νέους τη στιγμή που ο ίδιος διαπιστώνει ότι τα ποσοστά αυτής καλπάζουν στο 60%. Βέβαια …βρήκε τη λύση και την ανακοίνωσε. Είναι η συμφωνία ελευθέρου εμπορίου μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ που κατά τον ίδιο θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία θέσεων εργασίας και για την οποία μας λέει (από το 3:50 του βίντεο) ότι θα αποτελέσει το κύριο μέλημά του όταν αναλάβει η Ελλάδα την προεδρία της ΕΕ το 2014 και αυτή για το καλό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επειδή όμως αυτό δεν θα προλάβει να ολοκληρωθεί επί ελληνικής προεδρίας ο Σαμαράς φροντίζει να διευκρινίσει ότι θα ολοκληρωθεί επί της επόμενης, της ιταλικής, η οποία θα λήξει στις 31/12/2014. Και τότε με αυτή τη συμφωνία θα είμαστε εντάξει! Το πρωί της πρωτοχρονιάς του 2015 λοιπόν θα τρέξουμε στο στολισμένο δέντρο να πάρουμε ο καθένας τον φάκελο με τη δικιά του θέση εργασίας …όσοι θα έχουμε επιζήσει και όσοι θα έχουμε απομείνει σ’ αυτή τη χώρα τέλος πάντων.

Συμπερασματικά, ο Σαμαράς πήγε στην Αμερική ώστε να περατώσει ακόμα έναν άθλο που του ανατέθηκε από τους Ευρωπαίους προϊσταμένους του ώστε να δείξει μέσα από τον Λευκό Οίκο ότι η καρδιά του είναι δοσμένη στην Ευρώπη και πως μόνο αυτή τον καίει και τη βάζει σε πρώτη μοίρα αγνοώντας παντελώς την τύχη της Ελλάδας την οποία ανέφερε μόνο ως έχουσα ρόλο στήριξης και σωτηρίας της Ευρώπης ενώ θα περίμενε κανείς, έστω και από έναν ευρωλιγούρη, να πει ότι η Ευρώπη είναι που θα πρέπει να στηρίξει την Ελλάδα αν αυτή θέλει να φέρει τις ιδιότητες που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να φέρει.

Θεοδόσης Εκίζογλου