Είναι αφελής το λιγότερο, όποιος πιστεύει ότι αυτό που αποφασίστηκε στο Eurogroup της 12ης Ιουλίου 2015 έχει οποιαδήποτε σχέση με το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος που διεξήχθη μόλις μία εβδομάδα πριν απ’ αυτό.
Το τσαλάκωμα του ΟΧΙ και το πέταμά του στο καλάθι των αχρήστων συνέβη όμως μόλις λίγες ώρες μετά το ΟΧΙ, όταν ο Τσίπρας αγκάλιασε την επομένη ήδη ημέρα τους αρχηγούς των κομμάτων που υπηρέτησαν και που τάσσονται ανοιχτά υπέρ του ξεπουλήματος της χώρας συμφωνώντας μαζί τους για ένα τεράστιο ΝΑΙ σε ό,τι ζητήσει η Ευρώπη. Και μάλιστα, ένα ΝΑΙ πολλαπλάσιο του ΝΑΙ που υπήρχε ως επιλογή στο δημοψήφισμα.
Αυτό το εκκωφαντικό ΝΑΙ επισφραγίστηκε από την Βουλή την Τετάρτη 8 Ιουλίου όπου ο Ναός της Δημοκρατίας με ποσοστό 85% στο ΝΑΙ «τίμησε» το 61% του λαού που ψήφισε ΟΧΙ.
Μία επιλογή «ΟΧΙ» την οποία ο ίδιος ο Τσίπρας όχι μόνο δεν υποστήριξε ποτέ, αλλά αντίθετα, την υπονόμευσε με τον χειρότερο τρόπο, προσποιούμενος όλο τον καιρό από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσής του ότι τάσσεται υπέρ αυτής.
Διότι, αν πραγματικά το ήθελε, τότε γιατί δεν το χρησιμοποίησε στις υποτιθέμενες διαπραγματεύσεις με τους ανθρωποφάους θεσμούς;
Γιατί δεν προσπάθησε καν να το χρησιμοποιήσει αφού βέβαια δεν έκανε ποτέ επίκληση σε αυτό; «Ευτυχώς» που υπήρχαν κάποιοι στην ληστοσυμμορία του Γιούρογκρουπ και ανέφεραν την αντίφαση του «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος και αυτών που τους πρότεινε ο Τσίπρας.
Αφού δεν το χρησιμοποίησε, τότε γιατί έκανε το δημοψήφισμα που κόστισε όσο η μισή – κατά την εκτίμησή του - ανθρωπιστική κρίση;
Ένα ΟΧΙ για το οποίο δεν μπόρεσε να κρύψει ότι δεν το χάρηκε καθόλου μόλις αυτό οριστικοποιήθηκε από την καταμέτρηση.
Ένα ΟΧΙ που το διαστρέβλωσε λίγα μόλις λεπτά μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, όταν στο διάγγελμά του ανέφερε ότι «…ο λαός είπε ΟΧΙ στην ρήξη με την Ευρώπη» σφυρίζοντας αδιάφορα για ό,τι ο ίδιος διαπίστωνε μόλις λίγο πριν, λέγοντας τότε πως το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού θα σημαίνει «ΟΧΙ στη λιτότητα». Αυτά ήταν άλλωστε τα συνθήματα της πλατείας στην οποία και ο ίδιος πήγε εντελώς προσχηματικά: «ΟΧΙ στη λιτότητα» και «Ρήξη εδώ και τώρα»
Ο Τσίπρας φρόντισε να δημιουργήσει όλες εκείνες τις συνθήκες πανικού στον κόσμο ώστε να τους στρέψει στο ΝΑΙ. Είναι δικιά του εφεύρεση το εξηντάρικο των ΑΤΜ το οποίο τελικά ήταν πενηντάρικο. Το ότι θα υπήρχαν περιορισμοί στην ρευστότητα του ήταν γνωστό. Εκτός και αν είναι τόσο αφελής, πράγμα που δεν φαίνεται να ισχύει.
Αν λοιπόν από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος φρόντιζε να υπάρχει ανώτατο όριο ανάληψης και δεν το άφηνε ελεύθερο επί δύο ημέρες, τότε δεν θα ξεχύνονταν στη μία μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου ένα εκατομμύριο άνθρωποι ώστε να βγάλουν το μέγιστο ποσό ανάληψης από τα ΑΤΜ (800 ως 1000€). Και έτσι, με μεγαλύτερα διαθέσιμα σε ρευστό, το εξηντάρικο δεν θα ήταν εξηντάρικο, αλλά θα μπορούσε να ήταν διακοσάρικο. Ποσό που είναι σαφώς πιο επαρκές και δεν δημιουργεί την αναστάτωση που δημιούργησε η ανάληψη με το σταγονόμετρο.
Αν πραγματικά ήθελε να επικρατεί ηρεμία, θα παρότρυνε ο ίδιος προσωπικά τον κόσμο αλλά και τους καταστηματάρχες, να γίνονται οι συναλλαγές μόνο με την χρεωστική κάρτα αντί να στήνονται με αυτήν στις ουρές για να πάρουν χειροπιαστό χρήμα. Πού ζει; Δεν γνωρίζει ότι στην ελληνική κοινωνία πάρα πολλοί άνθρωποι, ειδικά κάποιας ηλικίας και όχι μόνο, δεν γνωρίζουν καν αυτόν τον τρόπο πληρωμής για την αγορά αγαθών;
Ο Τσίπρας ήθελε λοιπόν από την αρχή ΝΑΙ ώστε να επιβληθούν ό,τι μέτρα υπαγόρευαν οι καταπληκτικοί αυτοί «φίλοι και εταίροι» έχοντας ο ίδιος νίψει στο μεταξύ τας χείρας του. Δυστυχώς για αυτόν και παρά την μονομερή προπαγάνδα την οποία άφησε να εξελιχθεί ανενόχλητη, ο κόσμος επέλεξε έστω και υπό αυτές τις συνθήκες το ΟΧΙ το οποίο ευθύς αμέσως ο ίδιος ο Τσίπρας ακύρωσε αφού βέβαια δεν το έλαβε πουθενά υπόψη του και έπραξε λες και είχαμε ψηφίσει ΝΑΙ σε ποσοστό 100% σε τρία διαδοχικά δημοψηφίσματα με την ίδια αυτή την ερώτηση.
Ας πανηγυρίσουμε λοιπόν για το πόσο πολύ προσπάθησε το παιδί επί δεκαεπτά βασανιστικές ώρες κλεισμένος στην αίθουσα του Eurogroup.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου