Ο καγκελάριος Πάλπατιν ηγείται της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας και με τη βοήθεια του τάγματος των Jedi (Τζένταη) υπηρετεί τη Δημοκρατία και κηρύττει την κοινωνική δικαιοσύνη. Ο «κακός» της υπόθεσης, ο Ντάρθ Σίντιους σφετερίζεται αυτή την εξουσία και παραμένοντας ο ίδιος ασύλληπτος από τους προστάτες της Δημοκρατίας εξαπολύει επιθέσεις εναντίον των Jedi και του ιδίου του καγκελάριου ο οποίος πολλές φορές γλιτώνει την τελευταία στιγμή σαν από θαύμα.
Αφού λοιπόν παρακολουθούμε εναγωνίως την καταζήτηση του Σίντιους ώστε να αποκατασταθεί και πάλι η ειρήνη και η τάξη στον Γαλαξία, ανακαλύπτουμε
Ακριβώς δηλαδή αυτό που συμβαίνει στην ελληνική πολιτική ζωή ειδικά εδώ και πάνω από ένα χρόνο από τότε δηλαδή που έγιναν οι τελευταίες εκλογές. Το πολιτικό σύστημα ψάχνει εναγωνίως ποιά είναι αυτή η Χρυσή Αυγή που διαταράσσει την ειρήνη και την τάξη στην ελληνική κοινωνία και πώς θα καταφέρει να την εξουδετερώσει.
Στην πραγματικότητα όμως:
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι το παιδί του πολιτικού συστήματος όπως έτσι πολλοί το διατυπώνουν.
Πρόκειται για το ίδιο το σύστημα όπως αυτό φαίνεται αν το δούμε υπό μια άλλη οπτική γωνία.
Η παρουσίας της Χρυσής Αυγής αποτελεί ευλογία για το Σύστημα προκειμένου αυτό να αναδεικνύεται ως προστάτης της Δημοκρατίας και εγγυητής της τάξης και της ασφάλειας των πολιτών.
Μόνο με την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής μπορεί το παρόν σύστημα να αυτοπροσδιορίζεται αλλά και να προβάλλεται από το δημοσιογραφικό καταστημένο, τουλάχιστον αυτό που έχει ταχθεί στην υπηρεσία του συστήματος, ως «Δημοκρατικό τόξο» ή άλλες φορές «Συνταγματικό τόξο» (ακόμα δεν έχουν αποφασίσει).
Δίχως μια οποιαδήποτε Χρυσή Αυγή τότε συγκρινόμενο με ποιόν άλλον θα μπορούσε άραγε να αυτοβαπτιστεί έτσι τη στιγμή που το ίδιο το σύστημα έχει καταλύσει όλα τα άρθρα του Συντάγματος, ένα προς ένα;
Η υποκρισία του συστήματος ξεπερνά κάθε όριο όταν όλοι οι εκπρόσωποί του μιλάνε για Δημοκρατία που κινδυνεύει από τη Χρυσή Αυγή αποσκοπώντας έτσι να περάσουν σιωπηρά το μήνυμα ότι οι ίδιοι την υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια.
Πού όμως συνίσταται ο δημοκρατικός βίος του … «Δημοκρατικού τόξου» όταν
Α) Δίνει 50 έδρες επιπλέον στο πρώτο κόμμα του …20%.
Β) Νομοθετεί με πράξεις αυτοκρατορικού διαγγέλματος όπως είναι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου
Γ) Νομοθετεί ο προεδρεύων των διαφόρων επιτροπών του κοινοβουλίου ο οποίος μόνος του ρωτάει και μόνος του απαντάει «η βουλή εγκρίνει; Η βουλή ενέκρινε το τάδε άρθρο κατά πλειοψηφία».
Δ) σε ένδειξη δημοκρατικού διαλόγου πλακώνει πρώτα στο ξύλο τον όποιον οδεύει προς το υπουργείο για να συναντήσει και να μιλήσει με τον υπουργό.
… και αν συνεχίσουμε θα φτάσουμε τις αναφορές ως το «Ω» και θα έχουμε έτσι όλους τους τίτλους των ραψωδιών που θα συνέθεταν την ΑΘΛΙΑΔΑ του πολιτικού συστήματος.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να διατηρείται ζωντανό ένα τέτοιο ακραίο κόμμα ώστε όλοι οι υπόλοιποι να προβάλλονται ως οι καλοί και ενάρετοι.
Το σύστημα λοιπόν όχι μόνο δεν θα κάνει τίποτα για να εξαλείψει τη Χρυσή Αυγή αλλά θα κάνει τα πάντα προκειμένου αυτή να διατηρείται στο προσκήνιο. Γι αυτό άλλωστε συμβαίνουν και οι θεατρινίστικες φαγωμάρες μέσα στο κοινοβούλιο όπου η αρχική προσδοκία των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής ήταν ότι θα τους φόβιζε όλους εκεί μέσα και θα εγείρονταν όλοι στην έλευση των κοινοβουλευτικών της εκπροσώπων. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Ακόμα και αν τη βγάλουν εκτός νόμου τότε και πάλι αυτό θα δράσει θετικά υπέρ της Χρυσής Αυγής και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι.
Η ύπαρξη της Χρυσής Αυγής είναι μια ευλογία ειδικότερα για τον κυβερνητικό σχηματισμό ο οποίος περνάει με συνοπτικές διαδικασίες ό,τι πιο φασιστικά μέτρα έχουν επιβληθεί ποτέ στη νεώτερη ιστορία της γηραιάς ηπείρου.
Αποτελεί χαρμόσυνο γεγονός για την κυβέρνηση όταν κάποιος που τυχαίνει να είναι μέλος της Χρυσής Αυγής προβαίνει σε κακουργηματική πράξη που εμπίπτει στα αδικήματα κατά της ζωής ώστε να καταδεικνύει κατηγορεί η κυβέρνηση το κόμμα αυτό ως εγκληματική οργάνωση τη στιγμή που η ίδια η κυβέρνηση θα συνεχίζει να σκοτώνει με την ησυχία της χιλιάδες πολίτες είτε στερώντας τους την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας είτε έχοντάς υποβαθμίσει το βιοτικό τους επίπεδο σε βαθμό που να απειλείται η ζωή τους..
Απλώς, στην περίπτωση που αυτουργός είναι η κυβέρνηση οι θάνατοι καταγράφονται βλέπεις ως φυσιολογικοί και έτσι δεν τρέχει τίποτα! Όλα καλά! Και τότε λένε «Αναγκαία μέτρα προσαρμογής» και « μνημονιακές υποχρεώσεις». Η κυβέρνηση νίπτει κατόπιν τα καταματωμένα χέρια της και είναι έτοιμη και πάλι για χειραψίες με τους διεθνείς μας «φίλους» και «εταίρους» , αυτούς με την οδοντοστοιχία λέοντα που τους αρέσει να τρώνε το θύμα τους ζωντανό και που στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία είμαστε εμείς εδώ στην Ελλάδα.
Πολιτικό σύστημα του «συνταγματικού τόξου» και Χρυσή Αυγή. Πρόκειται για ένα και το αυτό και η μόνη διαφορά είναι ότι η υποτιθέμενη αντιπολίτευση ανέχεται και η κυβέρνηση αποφασίζει και εφαρμόζει ναζιστικές μεθόδους μαζικά επάνω σε έναν ολόκληρο λαό με σαλονάτες τακτικές και μουσική υπόκρουση από Βάγκνερ ενώ η Χ.Α ενστερνίζεται και όποτε της δοθεί ευκαιρία εφαρμόζει ναζιστικές μεθόδους που προέρχονται από πρακτικές κρεματορίων.
Συμπερασματικά, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι την πατήσαμε όλοι. Την πάτησα εγώ που παλαιότερα εμπιστεύθηκα το «συνταγματικό τόξο». Την πάτησες εσύ που εμπιστεύθηκες μια παρέα νοσταλγών της ναζιστικής Γερμανίας πιστεύοντας ότι αυτούς χρειαζόμαστε. Η εντολή είναι να χωριστούμε σε δυο αντίπαλα στρατόπεδα και το σύστημα την εκτελεί έχοντας χωρίσει εικονικά τον εαυτό του στα δυο. Έτσι θα καταστεί ακόμα πιο εύκολο το κομμάτιασμα της χώρας και η επιπλέον παράδοση της κυριαρχίας της στο γνωστό ξένο κέντρο.
Μπορούμε να συνεχίσουμε να την πατάμε επισφραγίζοντας οι ίδιοι μας αυτό τον διαχωρισμό σε αντι-φασίστες και φασίστες. Εκεί έξω δεν κυκλοφορούν 440 χιλιάδες φασίστες.
Η άλλη επιλογή λοιπόν που έχουμε είναι να μην συνεχίσουμε να την πατάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου